Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Ποιος φτιάχνει τα ανέκδοτα;


Υπόθεση
Ο δημοσιογράφος Λούης Μάχος, αποφασίζει να ερευνήσει ποιος είναι αυτός που κρύβεται πίσω από τα ανέκδοτα, τις μικρές αυτές ιστορίες που κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα και μας κάνουν να γελάμε. Έχοντας ως πρότυπα τον Μπρίνη της Λιλιπούπολης και τον Πίκο Απίκο της Φρουτοπίας, ο Λούης εφαρμόζει πρωτότυπες μεθόδους και φτάνει πολύ κοντά στον στόχο του, για να ανακαλύψει όμως πως τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως τα θέλουμε!

Χαρακτηριστικά 
Εκδότης: Πατάκης
Συγγραφέας: Αντώνης Παπαθεοδούλου
Εικονογράφος: Βαγγέλης Ελευθερίου
Σελίδες: 62
1η έκδοση: 2005
ISBN: 960-16-1538-5
Τιμή: περίπου 1 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Β', Γ', Δ', Ε'

Κριτική
Πολύ χαριτωμένη μικρή ιστορία με ενδιαφέρον θέμα, κάμποση περιπέτεια, και καθόλου μα καθόλου άγχος! Οι ήρωες είναι καλοσυνάτοι και χαμογελαστοί ό,τι κι αν συμβαίνει και προκαλούν και μας να τους ακολουθήσουμε σε έναν κόσμο ηπιότητας και ανεμελιάς. Η γραφή του Παπαθεοδούλου είναι απλή και γεμάτη ανθρωπιά, η σύνταξη του κειμένου ωστόσο μοιάζει λίγο περίπλοκη για να διαβαστεί άνετα από παιδιά Α' και Β' τάξης. Τα τυπογραφικά στοιχεία είναι πάντως μετρίου μεγέθους και το διάστιχο αρκετό, ώστε το κείμενο να αναπνέει. Άλλος παράγοντας που βοηθάει στην ξεκούραστη ανάγνωση είναι οι ευφάνταστοι (παρότι μακροσκελείς) τίτλοι των κεφαλαίων, τα οποία αποτελούνται από μόλις 5-6 σελίδες το καθένα, συν μία ή δύο σελίδες χαριτωμένης (ασπρόμαυρης) εικονογράφησης.

Το βιβλίο προτείνεται σε παιδιά Β', Γ', Δ' αλλά και Ε' τάξης και πιστεύουμε θα αρέσει εξίσου σε αγόρια και κορίτσια. Στο κάτω κάτω, ποιος δεν ενδιαφέρεται να μάθει από πού βγαίνουν τα ανέκδοτα;
Δυο σημαντικά μηνύματα για τα παιδιά που θα διαβάσουν την ιστορία, είναι ότι στις αποτυχίες δεν σκύβουμε το κεφάλι (ο Λούης Μάχος συνεχίζει ακάθεκτος παρά τις αντιξοότητες) και πως οι δουλειές για να γίνουν σωστά, χρειάζονται μέθοδο και υπομονή.

Σε συμπαθέστερη φιγούρα του έργου αναδεικνύεται μάλλον ο 70χρονος μπαρμπα-Γελαστός (που μόνο γελαστός δεν είναι ως το ανατρεπτικό φινάλε) ο οποίος μπορεί να ψυχαγωγεί ολόκληρο τον κόσμο με τα ανέκδοτά του, έχει όμως και ο ίδιος ανάγκη από συναισθηματική στήριξη. Το μυαλό μας ταξιδεύει για μια στιγμή στο σύνδρομο του παλιάτσου (sad clown syndrome), την τάση δηλαδή κάποιων κωμικών ηθοποιών προς κατάθλιψη, όταν βρίσκονται μακριά από τη σκηνή (π.χ. Peter Sellers, Jim Carrey κ.ά.).

Αξίες - Θέματα
Χιούμορ, Οικογένεια, Φιλία, Επιμονή

Εικονογράφηση
Απόσπασμα
Τι είπε ο Ταρζάν όταν είδε έναν ελέφαντα να κατεβαίνει το
βουνό με γυαλιά ηλίου;
… Δεν τον γνώρισε!

Γελάτε. Θα μου πείτε γι’ αυτό είναι τα ανέκδοτα. Για να
γελάμε. Κρυμμένη όμως πάντα πίσω από το τρανταχτό γέλιο
που ακούγεται μετά από κάθε ανέκδοτο, από μικρούς και
μεγάλους, κρυμμένη πίσω από τη χαρούμενη στιγμή που
χαρίζει ένα καλό ανέκδοτο στην παρέα, βρίσκεται η μεγάλη,
η τεράστια, η ΑΙΩΝΙΑ ΑΠΟΡΙΑ…

Ήταν Κυριακή βράδυ και ο δημοσιογράφος Λούης Μάχος
μονολογούσε φωναχτά μπροστά στον ολόσωμο καθρέφτη
 του μικρού του γραφείου. Φορούσε γιλέκο και καπέλο
καβουράκι, ριγμένο στραβά πάνω από το δεξί του μάτι, και
είχε πάρει το πιο επίσημο ή μάλλον το πιο περήφανό του
ύφος…

Μάλιστα, η αιώνια απορία… Το παράκανα λίγο, όχι και
αιώνια… τέλος πάντων, η μεγάλη, η τεράστια απορία, το
αναπάντητο ερώτημα, το μυστηριώδες αίνιγμα:

ΠΟΙΟΣ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ;

Ποιος μεγαλοφυής εγκέφαλος κρύβεται πίσω από αυτές τις
μικρές αστείες ιστορίες; Πού βρίσκει τις ιδέες του; Πώς
διακινεί τα ανέκδοτα, ώστε να ταξιδέψουν μέχρι το αυτί μας;

Κυρίες και κύριοι, χάρη σε μένα, το δημοσιογράφο Λούη
Μάχο… Λούη για την ταχύτητα, τη σβελτάδα, τη γρηγοράδα
με την οποία κυνηγά την επικαιρότητα, και Μάχο για τη
μάχη που δίνει καθημερινά για την κάλυψη των γεγονότων,
σήμερα έχετε την απάντηση!

Η αλήθεια ήταν βέβαια πως ούτε ο Λούης Μάχος είχε την
απάντηση κι ας έκανε πρόβα μπροστά στον καθρέφτη το
λόγο που θα έβγαζε μετά τη δημοσίευση του ρεπορτάζ που
θα τον έκανε διάσημο. Φανταζόταν τον τίτλο του ρεπορτάζ
του, με τεράστια χοντρά μαύρα γράμματα στο πρωτοσέλιδο
της μεγαλύτερη εφημερίδας της χώρας. ΠΟΙΟΣ ΦΤΙΑΧΝΕΙ
ΤΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ; Η φήμη του θα κρεμόταν με μανταλάκια
σε όλα τα περίπτερα. Η αποκάλυψη θα κινούσε το
ενδιαφέρον του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης.

Ο Λούης Μάχος δεν είχε ακόμη την απάντηση, αλλά
βρισκόταν πολύ κοντά της. Είχε δουλέψει ακούραστα
ξενυχτώντας τα βράδια και  ξυπνώντας πολύ νωρίς τα
πρωινά για πάνω από δύο μήνες, χρησιμοποιώντας μια
μέθοδο δικής του επινόησης. Την είχε ονομάσει: Μέθοδο της
Ανάδρομης Παρακολούθησης και Ιχνηλάτησης ή Μέθοδο
«Λουκία – Θωμάς».

Η τελευταία ονομασία ήταν προς τιμήν της Λουκίας και του
Θωμά, που του είχαν δώσει την ιδέα. Και να πώς έγιναν τα
πράγματα: Ένα απόγευμα Παρασκευής ή εξαδέλφη του η
Λουκία και ο ανιψιός του ο Θωμάς τον είχαν καλέσει στο
τηλέφωνο και οι δύο για να του πουν από σύμπτωση… το
ίδιο ανέκδοτο!

Είχε γελάσει πολύ με το ανέκδοτο της Λουκίας, μόλις όμως
του τηλεφώνησε και ο Θωμάς για να του πει το ίδιο, ο
δημοσιογράφος Λούης Μάχος αναφώνησε:

- Αυτό είναι!!! Και έκλεισε αναιδώς το τηλέφωνο χωρίς να
χαιρετήσει.

Η μέθοδος ήταν απλή. Στο μεγάλο μαυροπίνακα του
γραφείου κόλλησε δύο χαρτάκια με τα ονόματα Λουκία και
Θωμάς. Επισκέφτηκε πρώτα τη Λουκία και τη ρώτησε ποιος
της είπε αυτό το ανέκδοτο.

- Η Μαρία, μια φίλη μου, απάντησε αμέσως εκείνη. Ο
σβέλτος Λούης Μάχος ζήτησε το τηλέφωνο και τηλεφώνησε
στη Μαρία.

- Με συγχωρείτε, θα μπορούσατε να με πληροφορήσετε
ποιος σας είπε αυτό το ανέκδοτο με τον ελέφαντα; …Α
μάλιστα, ο Γιώργος, ξέρετε κάνουμε μια δημοσιογραφική
έρευνα. Μήπως μπορείτε να μας δώσετε το τηλέφωνό του;

Έτσι δούλεψε εκείνο το απόγευμα ο δημοσιογράφος Λούης
Μάχος και κατάφερε, τηλέφωνο στο τηλέφωνο, να βρει ποιος
είπε το ανέκδοτο σε ποιον, ακολουθώντας έτσι δέκα κρίκους
μια ανεκδοτοαλυσίδας. Κάθε φορά που έβρισκε κι από έναν,
τοποθετούσε ένα χαρτάκι στο μαυροπίνακα πάνω από τον
προηγούμενο.

Πριν ακόμη νυχτώσει και σταματήσει τα τηλέφωνα, ήδη στο
μαυροπίνακα είχε συμπληρώσει τα ονόματα: Λουκία, Μαρία
(φίλη), Γιώργος (συνάδελφος), κύριος Τάσος (μπαμπάς
Γιώργου), Θανάσης, Βαγγέλης, Ρένα, Μηνάς, Σούλα,
Μαριάνθη, Χριστόφορος…

Το ίδιος έκανε και με τον ανιψιό του το Θωμά. Ο Λούης
ήταν σίγουρος πως, αν συνέχιζε ακούραστος να τηλεφωνεί
και να ρωτά ευγενικά ζητώντας πληροφορίες, κάπου αυτές οι
δύο ανθρωποαλυσίδες του Θωμά και της Λουκίας θα

κατέληγαν στο ίδιο πρόσωπο! Αυτός θα ήταν ο εγκέφαλος. Ο
ένας και μοναδικός. Ο μεγάλος συγγραφέας, ποιητής και
δημιουργός των ανεκδότων.

Προβληματισμοί για συζήτηση
Αβγά σου καθαρίζουνε;
Στο κείμενο, γίνεται αναφορά στην ιστορία των δρόμων του γέλιου, από την αρχαία κωμωδία ως την επιθεώρηση και το τσίρκο.Πώς όμως φτιάχνονται τελικά τα ανέκδοτα; Θα μπορούσατε να κατασκευάσετε ένα αν προσπαθούσατε; Συνεργαστείτε με τους συμμαθητές σας και δοκιμάστε!
Αυτό που χρειάζεστε είναι μια ενδιαφέρουσα εισαγωγή, λίγη πλοκή και την τελική ατάκα (αντίθεση).
Μην ξεχνάτε επίσης ότι ένα καλό ανέκδοτο:
- είναι αστείο, κάνει τους άλλους να γελούν
- είναι απλό και σύντομο
- συνδυάζει καταστάσεις γνωστές στο κοινό (στην περίπτωσή σας π.χ. κάτι σχετικό με το σχολείο)

Αν δυσκολεύεστε, χρησιμοποιήστε ένα ανέκδοτο που ήδη ξέρετε και αλλάξτε του λίγο τα λόγια για να το προσαρμόσετε στα πρόσωπα και τις καταστάσεις του σχολείου.

Μπορείτε επίσης να συνεχίσετε πάνω σε ένα ανέκδοτο
που θα σας δώσει ο δάσκαλός σας μισοτελειωμένο, όπως:

Μπαίνει ένας μαθητής κλαίγοντας στο γραφείο του διευθυντή και λέει:  
κύριε διευθυντά, ο Τοτός ζητάει να του γράψω τις εργασίες για 2 ευρώ! 
Διευθυντής: και γιατί δε μου το είπες νωρίτερα;
................................................................................

Πώς σας φάνηκε η διαδικασία; Είναι τελικά εύκολο ή δύσκολο να φτιάξει κανείς ένα ανέκδοτο;


Χρήση στην τάξη
Ψάξε Ψάξε δε θα τον βρεις
Η ιστορία αυτή, πέρα από την ψυχαγωγική της αξία, μας προσφέρει μια καλή αφορμή για να μελετήσουμε στην τάξη πώς εξαπλώνεται μια φήμη, αλλά και να δοκιμάσουμε να εντοπίσουμε την πηγή μιας είδησης μέσα από δημοσιογραφική έρευνα. Είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι οι διαδικασίες θα ακολουθηθούν με σοβαρότητα και χωρίς διάθεση να κοροϊδέψουμε κανέναν. 

Πώς εξαπλώνεται μια είδηση; Ζητάμε από τους μαθητές να επινοήσουν ένα γεγονός ιδιαίτερο, που μοιάζει όμως κάπως πιθανό (π.χ. σε κάποιο δέντρο της αυλής κρύβεται ένα σκιουράκι), στη συνέχεια να μεταφέρουν την είδηση σε έναν μαθητή άλλης τάξης και έπειτα να παρακολουθήσουν τις αντιδράσεις κατά την ώρα του διαλείμματος. Γίνεται άραγε να επηρεαζόμαστε και μεις από ανυπόστατες φήμες που διαδίδουν η τηλεόραση και τα άλλα μέσα ενημέρωσης;

Πώς ερευνούμε την πηγή μιας είδησης; Εδώ χρειάζεται μια ήδη υπάρχουσα φημολογία: θα χρειαστούμε έναν μαθητή-συνεργό που θα εξαπλώσει στην τάξη μια φήμη (π.χ. ότι κάποιος διάσημος θα επισκεφθεί το σχολείο μας την επόμενη εβδομάδα). Δίνουμε έπειτα λίγο χρόνο στην είδηση να κάνει τον κύκλο της και στη συνέχεια καλούμε έναν - δύο άλλους μαθητές στους οποίους έφτασε το νέο, να ερευνήσουν την πηγή της είδησης. Θα μας χρειαστεί κι ένας πίνακας όπου θα κατασκευάσουμε ένα δενδροδιάγραμμα (βλ. εικόνα) ή ένας πίνακας ανακοινώσεων που θα κολλάμε χαρτάκια, σαν τον Λούη Μάχο (σελ. 17) . Θα καταφέρουν οι ερευνητές να ανακαλύψουν τον συνεργό μας;

Για πιο μικρές τάξεις, υπάρχει πάντα το παιχνίδι Χαλασμένο Τηλέφωνο, μέσα από το οποίο οι μαθητές μπορούν να αντιληφθούν πώς οι πληροφορίες αλλοιώνονται από στόμα σε στόμα.


Share/Bookmark

1 σχόλιο:

Άντρη Αντωνίου είπε...

Πολύ έξυπνες και αστείες οι δραστηριότητες που προτείνεις :)

Υ.Γ. Τι είναι πράσινο, πατάς ένα κουμπί και γίνεται κόκκινο;
Ένας βάτραχος στο μπλέντερ :P

Δημοσίευση σχολίου

διαβάσαμε και σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...σχολιάζουμε...