Η φεγγαρόσουπα

Υπόθεση
Ο αποτυχημένος μάγος Λωποδύτ ζει στον αραχνιασμένο πύργο του μαζί με τον μπάτλερ του τον Μπάμια. Στόχος του Λωποδύτ είναι να γίνει πλούσιος για να σταματήσει να αποτελεί τον περίγελο των μάγων. Για να τα καταφέρει, πρέπει να αποκτήσει τους θησαυρούς που βρίσκονται στα έγκατα της γης. Προσπαθεί, λοιπόν, να φτιάξει, για μία φορά στη ζωή του ένα σωστό ξόρκι, μία φεγγαρόσουπα. Στόχος του Μπάμια-που δεν του αρέσει καθόλου να είναι μπάτλερ- είναι να γίνει τραγουδιστής. Ο αποτυχημένος μάγος και ο παράφωνος μπάτλερ μπλέκουν σε μία ιστορία διαρκών ανατροπών, μια κωμωδία καταστάσεων με κινηματογραφική πλοκή.

Χαρακτηριστικά 
Εκδότης : Πατάκης
Συγγραφέας: Φίλιππος Μανδηλαράς, Βάσω Γιαρένη

Εικονογράφηση: Βάσω Γιαρένη
ISBN: 9789601618937
Έτος 1ης Έκδοσης: 2006
Σελίδες: 108
Τιμή: περίπου 6 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Γ', Δ', Ε'

Κριτική
Πολύ συμπαθητικό διήγημα τεσσάρων προσώπων, με γρήγορους και έξυπνους διαλόγους, βασισμένο σε παράσταση κουκλοθέατρου.

Η (ασπρόμαυρη) εικονογράφηση, χωρίς να προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση πέρα απ' το πολύ όμορφο εξώφυλλο, προσφέρει ευχάριστα διαλείμματα στο μάτι, σχεδόν σε κάθε σελίδα. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη (γνωριμία με τους ήρωες, κύρια περιπέτεια, κατάληξη) και τα κεφάλαια που συνθέτουν κάθε μέρος δεν έχουν μεγάλο μέγεθος (μέχρι 8 σελίδες), επομένως δεν κουράζουν τους μικρούς αναγνώστες.

Προτείνεται για παιδιά Γ' και Δ’ και Ε’ τάξης, ενώ μπορεί πολύ εύκολα να μεταφερθεί και σε θεατρικό.

Η ιστορία είναι γραμμένη με κινηματογραφικό τρόπο και οι ήρωες πλασμένοι με χιούμορ, έτσι το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα και ψυχαγωγεί. Βαθιά διλήμματα δεν μπορούμε να πούμε ότι ταλαιπωρούν τους ήρωες, πέρα από το αν θα επέλεγαν κάποια στιγμή να ξεπουλήσουν τα σύνεργα της φαντασίας τους για να αποκτήσουν εξωτερική ομορφιά και τη συνεπαγόμενη κοινωνική αποδοχή / καταξίωση στην οποία αυτή οδηγεί. Ωστόσο, οι 3 από τους τέσσερις χαρακτήρες αποπνέουν ιδιαίτερη ευγένεια και καλοσύνη, κάτι που μπορεί να επηρεάσει θετικά τα πρότυπα των παιδιών.

Ένα δίδαγμα που έμμεσα εξάγεται από την ιστορία, είναι ότι όποιος δεν είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του, δεν πρέπει να περιμένει ικανοποιητική ανταμοιβή, ενώ σαφέστατες είναι και οι νύξεις για την αποδοχή του διαφορετικού.

Αξίες - Θέματα
Διαφορετικότητα, Ανθρωπισμός, Υπευθυνότητα, Χιούμορ

Απόσπασμα
Αυτός που βλέπετε είναι ο μάγος Λωποδύτ. Μην τον φοβάστε όμως, είναι πολύ δύσκολο να μας κάνει κακό. Όχι γιατί είναι καλός – τουναντίον. Είναι πολύ κακός (ή θα ήθελε, τουλάχιστον, να είναι), πάντα εκνευρισμένος και πάντα θυμωμένος. Και ξέρετε γιατί; Γιατί είναι ένας μάγος αποτυχημένος και πολύ καταπιεσμένος. Τον καταλαβαίνω, βέβαια, γιατί δεν είναι και λίγο να είσαι ο περίγελος όλων των συναδέλφων σου, να σε κοροϊδεύουν όπου σε βρουν και να λένε ανέκδοτα σε βάρος σου.

Αποτυχημένος είναι λοιπόν ο μάγος Λωποδύτ, γιατί ποτέ του δεν κατάφερε να πετύχει ένα ξόρκι, ένα μαγικό φίλτρο ή μια κατάρα. Άλλα αντί για άλλων του βγαίνουν πάντα, αλλά αυτός επιμένει.

«Μια μέρα θα τα καταφέρω» συνηθίζει να λέει.

«Μια μέρα θα γίνω ο πλουσιότερος μάγος του κόσμου και τότε όλοι θα με προσκυνάνε και θα τιμάνε την τέχνη μου!»

Γελάνε βέβαια οι άλλοι μάγοι, πονάει η κοιλιά τους απ’ τα γέλια κάθε φορά που τον ακούνε να λέει αυτά τα λόγια, αλλά ο Λωποδύτ δεν το βάζει κάτω.

«Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος!» τους πετάει με τη στριγκιά φωνή του και φεύγει βγάζοντας αφρούς από το θυμό του.

Με ρωτάτε για το παρελθόν του Λωποδύτ, με τι καταπιάνεται, τι θέλει να πετύχει;

Θα σας πω: Το παρελθόν του είναι σκοτεινό. Κανείς δεν ξέρει από πού κατάγεται, ποια είναι η οικογένειά του, αν είναι, τελικά, αληθινός μάγος ή τσαρλατάνος. Ακόμα, κανείς δεν ξέρει αν ο πύργος είναι δικός του ή απλώς ήρθε κι έμεινε εδώ με το έτσι θέλω. Και φυσικά, κανείς δεν τολμάει να τον ρωτήσει. Όλοι φοβούνται τα ξεσπάσματά του κι έτσι, για να ‘χουν ήσυχο το κεφάλι τους, τον αφήνων εδώ, στην άκρη του κόσμου, μόνο με τα φίλτρα και τα μαγικά του.

Ποιος είναι ο στόχος του, τώρα; Τι θέλει να πετύχει;

Ααααα, εδώ θα γελάσετε: Ο Λωποδύτ έχει βάλει σκοπό να μαζέψει όλους τους θησαυρούς που βρίσκονται κάτω απ’ τη γη και να γίνει ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου! Κάτι σαν χρυσοθήρας, δηλαδή, αλλά με πιο ανορθόδοξες μεθόδους, αν σκεφτεί κανείς πως ποτέ στη ζωή του δεν καταδέχτηκε να πιάσει φτυάρι και αξίνα για να σκάψει στα σημεία όπου, υποτίθεται, είχε ενδείξεις πως υπήρχαν θησαυροί. Πάντα προσπαθούσε να τους φέρει στην επιφάνεια είτε με ξόρκια, είτε με μαγικά φίλτρα που πότιζε τη γη, με σκοπό άλλοτε να ξεραθεί και ν’ απογυμνωθεί, άλλοτε ν ‘ανοίξει στα δύο κι άλλοτε να λιώσει πάνω απ’ το σημείο όπου βρίσκονταν τάχα οι θησαυροί, ώστε να του αποκαλυφθούν. Φυσικά ποτέ μα ποτέ δεν κατάφερε να βρει έστω κι έναν κόκκο χρυσού, ένα τόσο δα διαμάντι, ή τέλος πάντων, ένα χαμένο δαχτυλίδι. Τίποτα. Γι’ αυτό, λοιπόν, τον κοροϊδεύουν οι άλλοι μάγοι και γι’ αυτό το ‘χει βάλει σκοπό να πετύχει με κάθε θυσία: αφενός μεν για να πλουτίσει, αλλά και για να κλείσει τα στόματα των συναδέλφων του, να τους κάνει να υποκλιθούν στην (υποτιθέμενη) τέχνη του και να σκάσουν απ’ τη ζήλια τους.

Να, κοιτάξτε τον τώρα! Με κάτι παρόμοιο θα καταπιάνεται, είμαι σίγουρος.

«Χε χε χε! Βράσε, βράσε καλό μου φιλτράκι, κόχλασε μέχρι να γίνεις πράσινο πηχτό ζουμάκι, να σε πιω και να σε καταπιώ, σκαθάρι να γίνω τόσο δα, στης γης τα έγκατα να τρυπώσω, τους θησαυρούς να ξετρυπώσω. Πλούσιος θα γίνω τότε και γνωστός, ο Λωποδύτ, θα λένε, ο ξακουστός! Κι οι μάγοι οι άλλοι από τη ζήλια τους θα σκάσουν, στο μαύρο κλάμα θα πλαντάξουν».

Τον ακούτε τι ανόητος που είναι; Θα γίνει, λέει, σκαθάρι και θα τρυπώσει στα έγκατα της γης για να βρει τους θησαυρούς. Και καλά να τους βρει. Πώς θα τους κουβαλήσει στην επιφάνεια, που θα είναι μια σταλιά; Αυτά σας λέω. Είναι άμυαλος ο Λωποδύτ και δεν τα υπολογίζει σωστά. Σαν να κολλάει το μυαλό του και να μην μπορεί να πάει παραπέρα.

«Αχ, αχ, αχ! Έτοιμο είναι το πράσινο ζουμάκι που θα με κάνει τόσο δα σκαθαράκι!»

Η φεγγαρόσουπα